Misverstand: Het Nieuwe Werken (HNW) is thuiswerken en werken op flexplekken op tijden die je zelf kiest. Ervoor nodig is een verbouwing van het pand (op Interpolis-achtige manier) en het voorzien van iedere werknemer van een laptop en een smartphone. Hoofddoel is besparing op kantoorkosten. Bijkomende doelen: vermindering van files, bijdrage aan een beter milieu en de vrijheid voor iedereen om zelf werk en privé in balans te brengen.

Mooie voordelen, dus geen wonder dat veel organisaties voor HNW kiezen. Vaak in de volgorde Bricks, Bytes en Behaviour: eerst de gebouwen aanpassen, dan de systemen met behulp van nieuwe technologie, en tenslotte het gedrag van mensen met een trainingsprogramma of een project cultuurverandering. Om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het – ondanks alle goede bedoelingen – niet werkt. Hoe kan dat?

De belangrijkste oorzaak ligt in de veronderstelling dat HNW er om draait dat organisaties en mensen op een flexibele manier met arbeidstijd en werkomgeving omgaan. Maar dat is niet waar het om draait, want HNW gaat veel dieper: mensen aanspreken op effectiviteit in plaats van op aanwezigheid. Dat vereist een fundamentele omslag in denken en doen!

Als je van bovenaf wilt blijven sturen en beheersen, dan zal een flexibilisering van arbeidstijd en werkomgeving hooguit teleurstelling en frustratie opleveren. Als je daarentegen wilt organiseren op basis van gelijkwaardigheid en vertrouwen, en optimaal gebruik wilt maken van ieders mogelijkheden en talenten, dan is het bieden van zoveel mogelijk vrijheid een logisch gevolg. Vrijheid om zelf te bepalen waar, wanneer en op welke manier mensen hun werk uitvoeren.

Als je bereid bent om op zo’n nieuwe manier te kijken naar sturen en organiseren, dan kan het stimuleren van thuiswerken en het creëren van flexibele werkplekken een goede keuze zijn. Maar alleen dan. En alleen voor die mensen die daar voor kiezen.